Hi en welkom weer bij een nieuwe aflevering van de Master Your Energy podcast. En deze keer wil ik beginnen met jou te bedanken. Dus dank je wel dat je er bent. Dat je tijd maakt voor jezelf en ook een beetje voor mij. Zodat ik je kan leren hoe je je energiefrequentie verhoogt, hoe je in jouw unieke flow komt en daarmee moeiteloos veel meer overvloed aantrekt.

En ik ontvang regelmatig berichtjes van mensen die mij laten weten hoe blij ze zijn met het podcast, hoe geïnspireerd ze zijn en welke actie ze meteen ook hebben genomen. En daar word ik zelf ook altijd heel erg blij van. Want ik ben wel echt van doen wat je leuk vindt.

En terwijl ik dit zo zeg, moet ik denken aan mijn vader. Ik ben best wel streng opgevoed. Ik heb een goede jeugd gehad, maar ik ben behoorlijk streng opgevoed. En wij moesten, of ik moest in ieder geval op school altijd, middelbare school, mijn tas, even denken, tas leeg leren en weer vol leren, of andersom. En dat betekende dat ik op een bepaalde manier huiswerk maakte en dat alles ook gecoverd was.

En op een dag kwam de uitslag en hadden ze mij aanbevolen dat ik beter naar de HAVO kon gaan in plaats van naar het VWO. Dus ik heb met knikkende knieën naar huis van, o jee, dan moet ik dat gaan vertellen, want de verwachtingen waren hoog gespannen. Janine gaat naar het VWO, kan ze makkelijk. En ik kwam thuis en ik vertelde dat en toen zei die: oké. En toen dacht ik, oké… Oké, maar dan haal je wel overal voortaan een zevengemiddeld voor.

Ja, en ik was natuurlijk heel braaf. Ben ik nog steeds natuurlijk. Dus dat deed ik ook. En ik heb zelfs nog docenten omgekocht voor die zevengemiddeld. Wel heel subtiel, met een roze koek. Vergeet ook nooit meer het gezicht van die docent. Waarschijnlijk was hem dat in die tijd ook nog nooit overkomen. Maar goed, ik kreeg mijn zeven gemiddeld, dus dat was weer helemaal goed.

En toen was ik klaar met de HAVO en toen ging ik toch naar het VWO. Want ja, mijn school was dichtbij. Zo dichtbij dat mijn school het eerste was wat ik zag als ik ’s morgens mijn gordijnen open deed. Dus die school was heel dichtbij. Ja, wat moest ik eigenlijk anders gaan doen? Dus ik ging naar het VWO. En het VWO bleek ook weer een makkie te zijn voor mij.

Dus daarna ging ik naar de universiteit en ik ging BIC studeren, bestuurlijke informatiekunde. Daarom kan ik ook programmeren. Nou, althans, ouderwets nog, want de nieuwe talen kan ik natuurlijk niet meer. Maar dat was gewoon het logische vervolg. Dus ik ging naar de universiteit.

Maar in die tijd ging ik ook samenwonen. Want ik wilde dol graag het huis uit. Ik wilde niks liever dan het huis uit, want ik wilde echt mijn vrijheid. Maar goed, de universiteit, dat vond ik niet alles. Ik vond het ten eerste niet leuk. Ik vond het ver weg in Tilburg. Maar ik ging met mijn autootje iedere dag heen en weer.

Ik had enorm veel vakken, 12 vakken, ieder semester op en af. Voor de universiteit was dat heel veel. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet zo heel veel deed. Was ik ook niet gewend natuurlijk. Want ik fietste natuurlijk heel makkelijk door de HAVO en door het VWO heen. Dus dat deed ik op universiteit ook. Maar dat werkte niet helemaal hetzelfde.

Dus ik haalde niet alle vakken. Sommige vakken haalde ik heel goed, haalde ik een 9 voor. En andere vakken een 1,3. Wist ik niet eens dat dat kon. Ik weet nog dat ik naar die docent ben gegaan en zei: meneer, iets moet hier fout zijn, want ik kan toch nooit lager dan een 3 scoren? Jawel, dat kon op de universiteit wel. Dus ik had een 1,3. Dat vergeet ik ook nooit meer. Dat was ook weer een memorabel moment.

Maar goed, op een dag kwam mijn vader op visite bij mij, waar ik dus woonde met mijn toenmalige vriend. En die vroeg aan mij: Janine, wat vind je nou leuk? Ja, echt, die vraag, dat had nog nooit iemand aan mij gevraagd. Ik had daar ook nog nooit aan gedacht. Zo van, waar word je rijk van? En wat is de beste studie? En wat is het beste vak wat je kan kiezen.

Maar wat vind ik nou leuk? Huh? Wat vind ik nou leuk? Ja, echt, had ik me nog nooit over nagedacht. Dus toen besloot ik om voortaan alleen nog maar dingen te doen die ik leuk vond. In grote lijn, hè. En ik heb nog wel eens afgeweken, hoor. Want ik ben het nog wel eens vergeten. En dan op zo’n dieptepunt in mijn leven of in de werksituatie herinnerde ik me dat dan weer. En dan had ik weer een paar lastige keuzes te maken, maar dan kwam ik daar weer uit.

Dus ik doe in essentie alleen maar dingen waar ik heel blij van word. Hoge energiefrequentie en podcasten is een van die dingen. En helemaal als jullie me allemaal van dit soort berichtjes sturen. Dus blijf dat vooral doen. Vind ik echt superleuk.

In deze aflevering wil ik even terugkomen en eigenlijk ook wel doorborduren op nummer 86 die over die energetische hashtags ging. Want ik was in een sessie met een klant en mijn klant vertelde iets over wat er gebeurd was. Iets naars was er gebeurd. Daardoor was ze geraakt, emotioneel geraakt. Dit kost haar heel veel energie, zo gaat dat. En daardoor ging de energie naar beneden, de frequentie ging ook naar beneden. De werkfocus was weg. Kortom, ze was helemaal uit flow.

Dus daar wilde ze vanaf. Ze wilde weer terug op die flow. Ze wilde weer terug in de energie. Logisch ook, want daarom zit ze natuurlijk ook bij mij in het traject. Dus ze was dus flink terug gaan denken aan hoe dit nou kwam. Waarom dat ze toch in die situatie terecht was gekomen en wat ze verkeerd had gedaan.

En dat is nou helemaal niet slim. Het is wel logisch, want dit doen we zo vaak. Dan hebben we een rot ervaring gehad, bijvoorbeeld je hebt een heel vervelende klant, en dan vraag je je af: hoe had ik dit kunnen voorkomen of had ik dit überhaupt kunnen voorkomen? Wat had ik anders moeten doen? Wat heb ik fout gedaan?

Dus dan gaan we dat eens even flink onderzoeken, zodat we weten wat het is, zodat we er daarna iets aan kunnen doen. Maar ik zeg: nee, dat kun je beter niet doen. Je kunt beter die tussenliggende stappen overslaan, die analytische stappen, en direct je energie gaan verhogen. Direct je energiefrequentie gaan verhogen, want dan kom je er ook. Daar heb je die tussenliggende stappen helemaal niet voor nodig.

Want de oplossingen gaan bedenken, gaan beredeneren vanuit die nare situatie, daardoor ga je nog meer shit aantrekken. Want welke hashtags hangen er dan aan jouw gedachte, terwijl jij aan het bedenken bent wat je fout hebt gedaan?

Ander voorbeeld. Ik was met een andere klant in de sessie en zij is echt zo, zo goed bezig en toen kreeg ze een auto-ongeluk, een botsing. Van achteruit reden ze haar aan. “Heb ik dat dan gemanifesteerd?”, vroeg ze aan mij. Dat is altijd een superlastige vraag, want nee, natuurlijk heb je dat niet bewust gecreëerd.

Maar in het kader van energie, in het kader van energiefrequenties – want we leven in een constante materiële manifestatie van onze energiefrequenties – moet ik toch wel zeggen dat het niet anders kan dan dat er ergens energetische hashtags moeten zijn geweest, waarschijnlijk op een heel onbewust vlak, die hetzelfde zijn als de hashtags die aan het verhaal van die botsing hangen.

En we hebben daar echt een heel goed gesprek over gehad. We hebben inderdaad niet-handige hashtags gevonden en we hebben er ook weer wel goede hashtags in gevonden. En zo zie je maar weer dat iedere situatie, ieder verhaal natuurlijk weer uniek is.

Maar wat ze dus deed voordat ze mij sprak, is onderzoeken: wat heb ik niet goed gedaan? Waar ligt het aan? En door hiermee bezig te zijn, en dat kon ik haar gelukkig duidelijk maken, trek je meer van dit soort shit aan.

Want ga maar na: welke hashtags hangen aan dit verhaaltje? Want ja, die oplossing proberen te bedenken is ook een verhaaltje. Is een conversatie in je brein, is een gedachte. Dus daar hangen hashtags aan. Welke dan? Nou, hashtag botsing, hashtag wat doe ik fout, hashtag schuld, hashtag teleurstelling, hashtag wantrouwen.

En ja, die herkenden ze wel. Niet in precies dezelfde vorm, niet die botsing en de uitloop daarvan, haar gedachten hierover naar zichzelf toe, maar wel in andere verhaaltjes waar ze mee bezig was geweest. En super logisch ook allemaal, want ze zit in omstandigheden die dit soort verhaaltjes ook met zich meebrengen. Maar zeker niet handig. Want zo blijf je dus in een vicieuze negatieve cirkel, als je niet oppast.

Dus waak heel goed over die gedachten in je hoofd. Over die verhaaltjes die er spelen. De hele bewuste, maar ook die hele sneaky, vaag aanwezige. Wees heel bewust van de hashtags die eraan hangen. En vraag jezelf af of je nog meer verhaaltjes wilt laten uitkomen met diezelfde hashtags. Zo niet? Verander je verhaaltjes.

Bepaal welke hashtags je wel wilt. Waar je wel meer van aan wilt trekken. En zet die uit. En blijf dat volhouden. Blijf jezelf corrigeren. Want jij bent tenslotte de baas in jouw hoofd. Niemand anders. Niemand anders kan dit voor je doen. Alleen jij. En dat kan je ook, als je maar blijft volhouden. Keer op keer op keer op keer weer.

Ikzelf bijvoorbeeld ook. Zodra ik dit uitvond van die energetische hashtags, de manier om het zo naar jullie over te brengen, toen ben ik dat natuurlijk op mezelf ook gaan toepassen. En toen kwam ik erachter hoeveel sneaky hashtags ik eigenlijk ook nog in mijn eigen systeem heb. En ik weet het zo goed. Ik geef er zelfs les in. En nog kom ik ze bij mezelf ook tegen.

Dus neem het jezelf ook niet kwalijk als je er nog niet – tussen haakjes – goed genoeg in bent. Want je zult er beter en beter en beter en beter in worden, naarmate je het vaker doet. Dat zeg ik altijd: je moet iets kennen, je moet iets kunnen, dan moet je het doen en doen en doen en doen en doorgaan daarmee. Zo belangrijk. Geef het niet op, maar blijf doorgaan.

Blijf die verhaaltjes in je hoofd corrigeren, blijf ze zoeken, blijf ze pakken en blijf ze corrigeren. Dan kom je er en dan ga je aantrekken wat je ook wilt aantrekken. En dat geldt dus ook voor wanneer je iets wilt leren.

Dat is natuurlijk wel nuttig: als er iets gebeurd is dat je ervan wilt leren. En dat kun je kort doen. En zodra dat dan niet meteen duidelijk is, zou ik zeggen: kappen erbij. En schakel over op de hashtags waar je wél verhaaltjes en waar je wél bewijzen van wilt aantrekken.

Dat leermoment komt toch wel. Dat leermoment komt toch wel. Wees daar niet al te lang mee bezig. Zet jezelf niet in die hashtags die je niet wilt aantrekken.

Oké, nou, het was short and sweet vandaag. Ik dank je wel voor het luisteren en tot de volgende keer!